Droga miłości jest drogą pokoju, akceptacji, światła, świadomości, prawdy, współczucia i innych wartości wyższych.
Wstyd, poczucie winy, lęki, zazdrość, złość, zastąpione empatią i współczuciem do siebie i innych, powodują wzrost duchowy i stałą przemianę człowieka w bycie bezwarunkową miłością. Uwolnienie się od tych emocji, bez zastąpienia ich tymi uczuciami wyższymi wobec siebie i innych, staje się zagrożeniem w rozwoju dla siebie i otoczenia. Do pewnego momentu emocje wstydu, poczucia winy są ochroną, gdy uczucia wyższe i świadomość skutków jeszcze są niedostępne. Przekroczenie pewnego poziomu świadomości powoduje, że emocje wstydu i winy zostają zastąpione, empatią i współczuciem, wejście na drogę dobra i światła w komunikacji ze sobą i z drugim człowiekiem. W miejsce walki z ignorancją, przemocą, regularne dawanie sobie i innym współczucia i empatii, powoduje prawdziwą, trwałą, pozytywną przemianę.
Istota oświecona uwalniając się od emocji wstydu i winy, nie staje się ani narcyzem, ani egoistą, ani psychopatą, który porwie miliony nadając sens ich życiu i stając się źródłem ich poczucia własnej wartości i świadomości. Istota oświecona staje się współczującym buddą w kontakcie z drugim człowiekiem. Działa w ten sposób z poziomu bezwarunkowej miłości i zbliża swoją obecnością, działaniami i słowami, inne istoty do źródła świadomości, prawdy i bezwarunkowej miłości w nich samych. Jest w tym cisza, uważność i przepływ.